آخرش که چی؟
این را به عنوان توضیح کارتون ذیل بخوانید:
این روزها دیگر اگر بارانی ببارد و خوش‌حال بشوید که هوا تمیز شد، به روز نمی‌کشد که دوباره این آقای "دیودود" بر اوضاع مسلط می‌شود و منظره‌ی زیبایی را که تهران و کوه‌‌های‌ش دارند به یغما می‌برد. خدایی مگر چه‌قدر ماشین توی این تهران وارد می‌شود که یک‌روزه همه‌ی رشته‌های باران رحمت الاهی را پنبه می‌کند؟!!
این یعنی که کار از دست شده، ولی ما هنوز چسبیده‌ایم؛ هوای هجرت نداریم، اما انواع سیاست‌های جدید ترافیکی، بهداشتی، و... از راه خواهند رسید. جریمه‌های ورود به طرح افزایش می‌یابند، ماسک‌های با کیفیت‌تر تولید می‌شوند، محدوده‌ی طرح بزرگ شود، هر از چند گاهی مدرسه‌ها و کودکستان‌ها تعطیل بشوند، چند وقت یک بار به سن بالاها توصیه می‌شود که از منزل خارج نشوند، در سوراخ سمبه‌های جدید پارک و فضای سبز ایجاد کنیم، اتوبوس زیاد کنیم و در ایست‌گاه‌های مربوطه کاریکاتور بکشیم که: "گر در اتوبوس مربا شوی، به ز آن که ماشین شخصی‌ت را بیرون برآری!"، احداث خطوط جدید مترو، احداث طبقات سوم و چهارم بزرگ‌راه‌ها و غیره و غیره و غیره. خروار خروار مال مفت بیت‌المال خرج چسبنده‌گی ما جماعت به تهران
اما بالآخره آخرش که چی؟
