حلقوم مهیب

مصائب تهرانی بودن

حلقوم مهیب

مصائب تهرانی بودن

حلقوم مهیب، تهران است. همین تهران که فقط یکی دو میلیارد خرج روزانه دارد، به جز مخارج عمرانی. شهری که برای آسوده کردن زنده‌گی در آن پروژه‌هایی باید کلید زده شود که یک قلم کوچک‌شان می‌تواند شهری کوچک یا روستایی را در جای دیگری از این ایران پهناور آباد کند. شهری که خود ما دستی دستی به این روزش انداخته‌ایم. در حقیقت حلقومِ تهران دارد پول‌ها و منابعی را هورت هورت می‌بلعد که حق آن شهرها و روستاها هستند. آن هم نه برای این که در پارک‌های‌شان جشن و سرگرمی برپا کنند یا بزرگ‌راه بسازند و یا نمای شهر را زیباسازی کنند، نه. فقط برای این که راه داشته باشند، بزرگ یا کوچک‌ش پیش‌کش. برای این که آب آشامیدنی لوله‌کشی داشته باشند، یا...
واقعاً چرا سرمایه‌های ما این‌طوری مصرف می‌شود؟
چرا ما این‌طور شده‌ایم؟

بایگانی

حلقوم مهیب

جمعه, ۱۳ دی ۱۳۹۲، ۰۱:۳۸ ق.ظ

تهران اکنون به حلقوم مهیبی مبدّل شده که هر چه در آن امکانات و بودجه‌ی کشور را بریزیم، پُر نمی‌شود که هیچ، هر روز بزرگ‌تر و مهیب‌تر می‌شود. این وضعیت، قبل از بررسی تبعات گوناگون، یک بی‌عدالتی مبسوط را با خود دارد. شاید طبیعی باشد که پای‌تخت یک کشور دارای امکانات و نیازمند هزینه‌های بیش‌تر نسبت به سایر شهرها باشد، اما پذیرش این واقعیت به معنی پذیرش این روی‌کرد افراط‌گونه به تمرکز بر تهران نیست.

در این وبلاگ پیرامون این موضوع با شما بگو مگو می‌کنم!...

  • مهدی متولیان

نظرات  (۱)

  • مجید شفیعی
  • با صدای شهید سید مرتضی خوندم خیلی حال داد

    خوش اومدی

    ارسال نظر

    ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
    شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
    <b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
    تجدید کد امنیتی